الگوی قرآن در روابط همسران
این مطلب در تاریخ 27 مرداد 1394 در سایت تبیان منتشر شد. (+)
چگونگی ارتباط زن و شوهر از جمله مسائلی است که گفتگو در مورد آن لطافت و حساسیتهای خاصی را میطلبد؛ هم احساس مردانگی یا زنانگی بر ما غالب نشود تا از جاده حق خارج نشویم، هم حق مطلب ادا شود و نکتهای از قلم جا نماند هم خط قرمز حیا و عفت مراعات شود.
قرآن چگونه میگوید؟
قرآن کریم پُر است از مطالبی که شیوه صحیح تعامل مردم با یکدیگر را بیان میکند؛ چیزی که امروزه به سبک زندگی[1] شهرت یافته است. مطالبی که روشهای درست ارتباطی با پدر و مادر، با فرزندان، با مسلمانان، با کافران، با جاهلان و فرومایگان و ... را بیان میکند. گاهی هم بحث را به ویژگیهای شخصیتی کشانده و الگوهای مناسبی به مردم معرفی میکند؛ الگوهایی که در صورت دنبالهروی آنها، دچار خطا و خسران نخواهند شد یقیناً.
گاهی از یک شخص به عنوان الگو یاد میکند تا دیگران با نگاه به او قدم بردارند:
لَقَدْ کانَ لَکُمْ فی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ[2]
اگر شیوه زندگی پیامبر صلی الله علیه واله را نقشه راه زندگی خود قرار دهند، بیشک مقصد نهاییشان خوشبختی و سعادت خواهد بود.
در برخی آیات نیز بدون اشاره به شخصی خاص، صاحبان صفات پسندیده را صاحب امتیاز میداند:
وَاسْتَعینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلاةِ وَإِنَّها لَکَبیرَةٌ إِلاَّ عَلَى الْخاشِعین[3]
ابزار خاشعان، نماز است و صبر. غیر خاشعان بهره بردن از صبر و نماز را سنگین میپندارند. پس هرکس که مشتاق مدال «خاشع» است از جایگاه صبر و نماز غافل نمیشود.
در صورت سوم خداوند نه از شخصی نام میبرد و نه ویژگی خاصی را برمیشمرد، بلکه در یک اشارهای لطیف، رمز موفقیت و صراط مستقیم را بیان میکند.
هُنَّ لِباسٌ لَکُمْ وَأَنْتُمْ لِباسٌ لَهُنَّ[4]
گویا خداوند یک زندگی ایده آل را ترسیم میکند تا مردم با مقایسه زندگیشان با این سبک زندگی، میزان خوشبختی و سعادتشان را بسنجند.
لباس پیشنهادی قرآن
در یک زندگی خانوادگی مطلوب، زن برای شوهرش لباس است چنانکه شوهر نیز برای زنش، لباس است؛
- مانند لباس، عیوب همسرش را میپوشاند و آن را مثل یک راز در درون خود نگه میدارد. هرگز نواقص همسرش را به دیگران نشان نمیدهد و نسبت به آبرویش، امانتدار است.
- مانند لباس، همسرش را از خطرات احتمالی حفظ میکند. گاهی دستش را میگیرد یا تکیهگاه او در زندگی میشود تا زمین نخورد و آسیبی به او نرسد، گاهی هم او را از افتادن در منجلاب فساد و تباهی اخلاق، و نیش و کنایههای این و آن، و آسیبهای روح و روان میرهاند.
- مانند لباس، برای همسرش زینت و زیبایی میشود بدون هیچ چشمداشتی. تمام کوشش خود را به کار میبندد تا مایه سربلندی و آبروی همسرش باشد. کاری میکند که همسرش به او ببالد و افتخار کند. هم از جهت ظاهر و قیافه هم از جهت باطن و اخلاق.
- مانند لباس، خود را جدای از همسرش نمیداند. کسی نسبت به لباسش احساس دوگانگی ندارد و نمیگوید: من و لباسم! همسران هم در میان خود با وجود تفاوت جنسیت و سلیقه، احساس دوگانگی ندارند. رضایت و اندوه هرکدام، رضایت و اندوه دیگری را به همراه دارد.
- مانند لباس، بر دوش همسرش سنگینی نمیکند. علاوه بر اینکه باری را از عهده همسرش برمیدارد.[5]
- مانند لباس، گرمابخش زندگی است. از وقتی که بر قامت همسرش پوشانده میشود همه همّ و غمّش رونق و گرمی زندگی مشترک میشود. گاهی از خواستههای شخصی خود دست میشوید تا عَلَم خانواده به زمین نیفتد.
- مانند لباس، تناسب حال و هوا را برای شریک خود رعایت میکند. همچنان که در هوای لطیف لباسی نازک بر تن داریم و در سرمای سوزان، لباس ضخیم میپوشیم، همسران نمونه نیز تسکین یکدیگرند؛ همراه یکدیگر در شادیها و سنگ صبور هم در ناملایمات زندگی.
شاید رشته این برداشتها را بتوان بیش از این ادامه داد، اما در یک جمله میتوان همه را خلاصه کرد: هُنَّ لِباسٌ لَکُمْ وَأَنْتُمْ لِباسٌ لَهُنَّ.
اگر تاکنون لباسی بر قامت زندگی خود نپوشاندهاید دست به کار شوید و تن عریان زندگیتان را با لباسی فاخر و ارزشمند بپوشانید و اگر در زندگیتان از چنین لباسی بهره میبرید، خوشا به سعادتان؛ شاکر خداوند باشید.