این مطلب در تاریخ 15 اردیبهشت 1395 در سایت تبیان منتشر شد (+)
کتاب، مطالعۀ کتاب و ارتباط دائمی با کتاب از مهم‌ترین نیازهای جامعۀ ماست؛ اما تاکنون کسی برای آن فریاد نزده، استعفا نداده و استیضاح نشده؛ گویی دغدغۀ دست چندم هم نیست.
یک حادثۀ قابل تأمل
مدتی است که اتفاقی ذهنم را به خود مشغول ساخته است؛ یک مغازۀ کتابفروشی در شهر ما تعطیل شد. تعطیلی این مغازه شاید از کاهش درآمدش بوده اما در عوضش یک مغازه فلافل‌فروشی افتتاح شد. چند سالی است که نه تنها تعداد این مغازه‌های اغذیه فروشی کم نمی‌شود بلکه در بعضی مناطق، چندتا از آن‌ها در کنار هم فعالیت می‌کنند و از قضا همگی فروش خوبی هم دارند؛ تا جایی که کتابفروش‌ها را هم به فکر تغییر شغل می‌اندازند.
این اتفاق، در کنار گران شدن کاغذ و بالتبع بالارفتن قیمت کتاب و بی‌رونقی کتابفروشی‌ها هرچند ناگوار است اما صدای اعتراض کسی را بلند نکرد؛ یعنی کم شدن تغذیۀ فرهنگی و کاهش تمایل آنان به مطالعه و کتاب، نه در حد دریاچۀ ارومیه و رودخانۀ زاینده‌رود اهمیت داشت، نه به اندازۀ فیلترینگ تلگرام و سرعت اینترنت و حتی امحاء میوۀ قاچاق.
یک لحظه تأمل
- ۱ نظر
- ۰۵ خرداد ۹۵ ، ۱۵:۳۲
- ۶۰۹ نمایش