زنان، دفترچه بیمه و فرزندپروری!

این مطلب در تاریخ 30 آذر 1393 در سایت تبیان با عنوان «درگوشی مردانه به زنان امروز» منتشر شد. (+)

---

مرد وقتی از محل کار برمی‌گردد باید همه مشکلات کسب و کارش را پشت در خانه بگذارد و آن‌ها را با خود به داخل خانه‌اش نیاورد. مشکلات کار، هیچ ارتباطی با اهل منزل ندارند.

این جمله، یک نصیحتی بود که پدران به فرزندان تازه‌داماد خود می‌کنند. گاهی برخی بزرگ‌ترها نیز مردان فامیل را از این نصیحت بی‌بهره نگذاشته و آن‌ها را به جدا کردن اهل منزل از مسائل و مشکلات کار بیرون از خانه توصیه می‌کنند؛ اما موضوع ما نه درباره مردان است و نه کار آن‌ها.

یکی از دغدغه‌های امروز بانوان، اشتغال و کسب درآمد به صورت مستقل، داشتن دفترچه بیمه! و ایستادن روی پای خودشان است؛ حتی اگر ازدواج کرده باشند نیز تکیه بر شوهر را روا ندانسته و به دنبال جدا کردن جیب خود از همسر هستند. البته گاهی تأمین نیاز مالی خانواده نیز از انگیزه‌های اشتغال بانوان می‌شود. برخی نیز اصرار بر حضور در مشارکت‌های اجتماعی بیرون منزل دارند و آن را مهم‌ترین حق پایمال‌شده بانوان می‌دانند. از این رو همت والای خود را در راه تحقق این هدف مهم مصرف می‌کنند. اینکه این آرزوها و اهداف، درست است یا نادرست، این هم موضوع ما نیست.

امروزه فنّاوری، پیشرفت چشمگیری داشته و توسعه‌ای به‌شدت زیاد یافته است؛ نه تنها مرزهای کشورها و دولت‌ها را درنوردیده که حتی مرزهای خصوصی‌ترین لحظه‌های زندگی مردم را نیز فتح کرده و امکان اشتراک‌گذاری را برای سری‌ترین، خاص‌ترین و رمانتیک‌ترین صحنه‌های زندگی خصوصی افراد به ارمغان آورده است. پیشتازترین وسیله در این عرصه پیشرفت، تلفن همراه است. تا چندی پیش برای حمل این ماس ماسک چند گرمی، کیف‌هایی برای آویختن به گردن یا بستن به کمربند شلوار خریده می‌شد؛ اما امروز با وجود بزرگ‌تر شدن گوشی‌ها و سخت‌تر شدن حمل و نقل آن‌ها، کیف را کنار گذاشته و آن‌ها را با لذت و افتخار در دست نگه می‌دارند و احساس نارضایتی نیز از آن ندارند. همه جا و همه وقت، در جمع مهمان‌ها، موقع بازی کودکان در پارک، جلوی تلویزیون، سر سفره غذا یا حتی در رختخواب نیز گوشی را کنار نگذاشته و خود را ملزم به حضور آنلاین می‌دانند. البته این هم موضوع ما نیست.

دو دوتا چهارتا!

خانواده در ابتدا از زن و شوهر سامان می‌یابد. رفته رفته فرزندان به این جمع ملحق شده و دامنه آن را گسترش می‌دهند. اساس خانواده را زن و شوهر و در مرتبه بعد، فرزندان تشکیل می‌دهند. هر امر دیگری اهمیتش هرچقدر هم زیاد باشد، مهم‌تر از این سه نخواهد بود. این یک واقعیتی است شفاف و مورد قبول.

اما یک صحنه تأسف‌بار که ممکن است در برابر دیدگان شما نیز صورت گیرد از اهمیت افتادن این اساس‌های زندگی و اهمیت یافتن شاخ و برگه است؛ اینکه زن و شوهر و فرزندان جای خود را به امور دیگری بدهند که حقشان نیست در زندگی بُلد شوند!

مادر، نام مقدسی است که از ارتباط محبت‌آمیز بین یک زن و فرزندش حکایت دارد. در این نام هیچ جایی برای کار، موقعیت شغلی، دفترچه بیمه! موبایل، حضور فعال در شبکه‌های اجتماعی و... در نظر گرفته نشده است. این نام تنها و تنها بر اساس یک حس پاک عاشقانه و ابراز محبت فداکارانه بین یک زن و فرزندش شکل گرفته است. البته برای یک زن، بسی مایه افتخار و مباهات است که به این واژه عالی خطاب شود.

آنچه را که پدران به تازه‌دامادها گوشزد می‌کردند و آنچه بزرگ‌ترهای خاندان، نصیحت وار به پسران و مردان گوشزد می‌کردند، باید امروز همان بزرگ‌ترها و مادران به دختران و بانوان توصیه کنند. بگویند که هرچه کارمند نمونه‌ای باشند، هرچقدر فعالیت جدی در شبکه‌های اجتماعی داشته باشند، هرچه صفحه موبایلشان بزرگ‌تر و حضورشان در شبکه‌های مختلف موبایلی چشمگیرتر و هرچه دفترچه بیمه‌شان شکیل‌تر! اما آنچه برای فرزندشان اهمیت بیشتری دارد، مادر بودن و اهدای محبت بی‌منت آن‌هاست. فرزندان انتظار دارند که اگر گاهی مانع اشتغال مادرشان شدند، اگر به گوشی موبایل مادرشان آسیبی وارد نمودند، اگر واتساپ گوشی مادرشان را پاک کردند و اگر... هرگز اهمیت آن‌ها در چشم مادرشان کم نشود. آن‌ها همان کودکان خطاکاری باشند که مادر بی‌هیچ چشمداشت و منتی آن‌ها را می‌بخشد.

شاید در واتساپ یا وایبر برای شما از آن پیام‌های مادرانه رسیده باشد؛ پیام‌هایی که یک گوشه از فداکاری مادر را نمایش داده و نیکی او را می‌ستاید. کودکان انتظار دارند که مادران آن‌ها نیز، همچون گذشتگان زمینه‌ای برای پیامک‌ها، پست‌ها، کامنت‌ها و متون محبت‌آمیز مملو از ارادت به مادر و تجلیل از مقام رفیع مادر مهیا کنند؛ آن‌ها نیز بتوانند به همنوعانشان بفرستند که مادرم از کار مورد علاقه‌اش، از گوشی دوست‌داشتنی‌اش، از برنامه دلخواهش دست کشید و به من توجه کرد.

محبت مادرانه بی‌دریغ و بی‌منت است؛ هرگز در قبال کاری که انجام داده‌اید مادرتان به شما محبت نکرده است. او مهربانی‌اش را بدون مزد به شما اهدا کرده است. مادران امروز نیز از اینکه پیشاپیش مزدی از فرزند خود بطلبند؛ همراهی فرزند با آن‌ها، اذیت نکردن و مزاحم نشدن او، بهانه نگرفتن و ساکت شدنش را شرط کنند، محبت و مهربانی را به پای فرزندشان بریزند.

لباس زیبا، شکم پر، اسباب‌بازی لوکس، تبلت پر از بازی، مهدکودک باکلاس و مدرسه بالای شهر و غیر این‌ها، هیچ‌کدام جبران لحظه‌ای پر عاطفه و احساس با مادر نمی‌شود. فرزندان را نباید قربانی موفقیت در کار و گرفتن دفترچه بیمه و داشتن فالور بیشتر و گرفتن لایک زیاد کرد.

اگر به کار و فعالیت خود علاقه زیادی دارید، سهم فرزندان خود از وجود پرخیرتان را فراموش نکنید. فراموش نکنید که برای فرزندان، پدر هم نمی‌تواند جای مادر را بگیرد.