چند خط حسینیه 1

ـ السلام علیک یا أباعبدالله

ـ مسلمان، بر اساس آموزه‌های دینی، نه‌تنها مسلمان را مسخره نمی‌کند، بلکه از تمسخر غیرمسلمان نیز خودداری می‌کند. نه قرآن و نه سنت، مسخره کردن انسان را روا نمی‌شمارند.

ـ مطلبی که این روزها درباره اسیدپاشی و ارتباط دادن آن به امربه‌معروف و نهی از منکر بسیار عجیب است. به نظرم باید ماجرای شهید امربه‌معروف را بازخوانی کرد. در آن ماجرا، شهید امربه‌معروف و در ماجراهای دیگر آمر به معروف، حامی مظلوم بوده‌اند نه مهاجم به مظلوم. در این قضایا، برخی به‌جای اینکه آمرین به معروف را متهم کنند، باید درخواست تسریع در تصویب قوانین حمایت از آمرین به معروف را داشته باشند تا افراد جرئت و جسارت دفاع از مظلوم را پیدا کنند. در ماجرای کثیف اسیدپاشی، جای یک فدایی و مدافع خالی است و آمر به معروف همان شخص است که اصلاً در این قضایا وجود ندارد. اگر کسی نقاب دروغین بر چهره زد و قصد تخریب جایگاه امربه‌معروف را داشت، باید نقاب از چهره دغل‌کار برداشت نه اینکه خواهان تعطیلی امربه‌معروف شد.

ـ هرگاه محرّم می‌رسید، امام کاظم علیه‌السلام خنده را رها می‌کرد و با اندوه دمساز می‌شد تا دهه محرّم به پایان رسد.

در روز دهم ماه، اندوه حضرت فزونی می‌یافت و اشک از چشمان مبارک حضرت جاری می‌شد. حضرت می‌فرمود: امروز همان روزی است که حسین علیه‌السلام کشته شد.

این روایتی بود از امام رضا علیه‌السلام در وصف حالت پدر بزرگوارشان در ماه محرم.